Andres Gomez Recenzja przetłumaczona automatycznie

Wszystko, czego można oczekiwać od westernu.

Peter McGinn Recenzja przetłumaczona automatycznie

Z przeprosinami (nieprawdziwymi) dla fanów, którzy się nie zgadzają, to prawdziwy klasyk westernu. Czytałem krytykę, że niektóre sceny są przydługie z męcząco długimi zbliżeniami, ale ja uważam, że te ujęcia zdradzają prawie tyle o osobowościach bohaterów, co masa dialogów w starszych tradycyjnych westernach. Czasem w spaghetti westernu myślę: dlaczego ta niewinna osoba musiała umrzeć? Ale niewinni ginęli na Dzikim Zachodzie, tak sobie wyobrażam. Pewnie było wtedy dużo bezsensownej przemocy, jak dziś. Bronson wydawał mi się dziwnym wyborem na bohatera, ale kto kwestionuje reżysera, który miał instynkt, by z wiecznego dobrego chłopaka Henry'ego Fondy uczynić ostatecznego złoczyńcę? Nie zawiódł w tej roli, prawda? Przynajmniej dostajemy trochę historii postaci Bronsona grającego na harmonijce, w przeciwieństwie do Blondyna z "Dobry, zły i brzydki" Leone'a. A jeśli podobała ci się ścieżka dźwiękowa, sprawdź filmik The Danish National Symphony Orchestra na YouTube, gdzie odtwarzają różne części muzyki. To całkiem fajne i trwa tylko osiem minut. Więc tak, uważam, że "Pewnego razu na Dzikim Zachodzie" to klasyk westernu, grecka tragedia z ostrogami. Więc zastrzelcie mnie (z dziesięciu kroków).

badelf Recenzja przetłumaczona automatycznie

Nie mogę powiedzieć, że ten scenariusz nie nawiązuje do "Człowieka bez imienia" Clinta Eastwooda (którego również wyreżyserował Sergio Leone), ale to nie jest ważne. Jeśli jesteś fanem spaghetti westernów, ten film to krok naprzód. Pomysł obsadzenia Fondy w roli złego gościa i Bronsona jako antybohatera był na początku lekko szokujący. Na końcu zrozumiałem, jak to wpłynęło na korzyść filmu, czyniąc wszystkie postacie bardziej złożonymi, niejednoznacznymi i realistycznymi. Jeśli podobał ci się Clint Eastwood, pokochasz ten film.

drystyx Recenzja przetłumaczona automatycznie

Najgorszy z najgorszych westernów Leone. Leone zniszczył westerny swoim śmieciem, ale winę ponoszą krytycy, którzy chwalili brak motywacji, inspiracji, wiarygodności, wartości rozrywkowej, strategii – po prostu totalny brak. To najgłupszy z jego głupich westernów. Najbardziej wymuszony z jego wymuszonych westernów. To kolejna historia o "greckich herosach" – bogach, półbogach i mięsie armatnim. Im większy jesteś morderczym maniakiem, tym bardziej jesteś bogiem. Świetne przesłanie. Tutaj mamy tradycyjnego greckiego półboga-herosa szukającego zemsty, według zwykłej hollywoodzkiej formuły. Chce zabić Franka, którego jedyną motywacją jest sadystyczne zabijanie, ponieważ Frank zabił jego brata. Więc co robi nasz tradycyjny bohater? Zabija wszystkich oprócz Franka, w tym ludzi, którzy sami próbują zabić Franka (Henry Fonda). Mówiłem, że to głupie i że nie sposób uwierzyć w motywacje postaci. To najgłupszy z głupich westernów. Co gorsza, marnuje się tu aktorów takich jak Fonda, Robards, Bronson, Elam i Strode przez ten idiotyczny scenariusz.

Filipe Manuel Neto Recenzja przetłumaczona automatycznie

Jeden z wielkich westernów. Westerny koprodukowane przez Włochów i Amerykanów (zwane "spaghetti western") uznawane są za jedne z najlepszych w swoim gatunku, sprytnie łącząc twardą akcję rewolwerowców Dzikiego Zachodu z włoskim upodobaniem do surowego realizmu i detali. Myślę, że może to nie podobać się Amerykanom Północnym, którzy uważają kowboja za postać "prawdziwie amerykańską". Zapraszam ich do brazylijskiego miasta Barretos lub na wieś w Goiás, Mato Grosso czy Tocantins. Tam pełno jest kowbojów… brakuje tylko rewolwerów. Sergio Leone to tu kluczowa postać, odpowiedzialny za największe „spaghetti” wszech czasów. W tym filmie znów daje nam znakomitą robotę. Nie uważam go za najlepszy w jego karierze, ale na pewno ma miejsce na podium. Film zaczyna się mocno od masakry irlandzkiego imigranta i jego rodziny, pozostawiając w rękach drugiej żony – tak, mężczyzna był potajemnie bigamistą – kilka akrów nieciekawej pustyni… ale są gotowi zabijać dla tego ludzie. Okazuje się, że sprytny Irlandczyk wykupił jedyne nadające się pod kolej ziemie, z prawem budowy stacji i osady! W tle mamy rewolwerowca szukającego osobistej zemsty i drugiego na usługach kolei. Film jest dobry. To klasyk sam w sobie, niemal obowiązkowy dla kinomanów, co nie znaczy, że trzeba go lubić! Nie jest idealny, ma problemy, ale ma też cechy warte docenienia. Zdjęcia są eleganckie, z dobrym światłem i kolorem. Scenografia i kostiumy piękne, choć trudno ustalić datę akcji. Scenariusz nie precyzuje chronologii, a kostiumy mieszają style z lat 60., 70. i 80. XIX w. Efekty specjalne dobrze wykorzystane, a ścieżka dźwiękowa Ennia Morricone potężna. Niestety montaż pozostawia wiele do życzenia – ostre cięcia sugerują, że film był potem przycinany. Największym problemem jest jednak zbyt wolne tempo i niepotrzebne przeciąganie scen. Obsada znakomita: Bronson jako charyzmatyczny twardziel, Fonda jako skuteczny czarny charakter, Cardinale pełna uroku i Robards świetny w trudnej roli pomocnego dobrego gościa.

JPV852 Recenzja przetłumaczona automatycznie

Świetny western, którego nie oglądałem mimo posiadania starego DVD, ale po premierze Paramountu na 4K UHD postanowiłem poświęcić 165 minut i było to wspaniałe doświadczenie. Znakomite aktorstwo, zwłaszcza Jasona Robardsa i Charlesa Bronsona. Kolejny sukces Sergio Leone, choć wolę "Dobry, zły i brzydki". **4.5/5**